vingar

Galego

• Etimoloxía: do latín vindicāre.

• Pronuncia: /βiŋ.'gar/ (AFI)

Verbo transitivo

vingar

1. Castigar unha ofensa ou un dano.
   • Exemplo: Vingou o asasinato do seu pai.
     
     

Verbo pronominal

vingarse

1. Causarlle un dano físico ou moral a alguén para resarcirse dunha ofensa.
   • Exemplo: Enfurecido, vingouse de todos os que o ofenderan.
     
     

Termos relacionados

vingador, vinganza, vingativo