castigar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués castigar, do latín castigāre.

• Pronuncia: /kastiˈɣaɾ/ (AFI)

Verbo

castigar

1. ...

Traducións

• Alemán: züchtigen ^(de), bestrafen ^(de)
• Castelán: castigar ^(es)
• Catalán: castigar ^(ca)
• Chinés: 惩罚 ^(zh), 惩罚 ^(zh)
• Francés: punir ^(fr)
• Inglés: punish ^(en), castigate ^(en)
• Italiano: castigare ^(it), punire ^(it)
• Polaco: karać ^(pl)
• Portugués: castigar ^(pt)
• Vasco: zigortu ^(eu), punitu ^(eu)

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	castigar
Xerundio	castigando
Participio	castigado, castigada, castigados, castigadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	castigo	castigas	castiga	castigamos	castigades	castigan
	Copretérito	castigaba	castigabas	castigaba	castigabamos	castigabades	castigaban
	Pretérito	castiguei	castigaches	castigou	castigamos	castigastes	castigaron
	Antepretérito	castigara	castigaras	castigara	castigaramos	castigarades	castigaran
	Futuro	castigarei	castigarás	castigará	castigaremos	castigaredes	castigarán
	Pospretérito	castigaría	castigarías	castigaría	castigariamos	castigariades	castigarían
Modo Subxuntivo	Presente	castigue	castigues	castigue	castiguemos	castiguedes	castiguen
	Pretérito	castigase	castigases	castigase	castigásemos	castigásedes	castigasen
	Futuro	castigar	castigares	castigar	castigarmos	castigardes	castigaren
Modo Imperativo	Afirmativo		castiga	castigue1	castiguemos	castigade	castiguen1
	Negativo		castigues	castigue1	castiguemos	castiguedes	castiguen1
Infinitivo conxugado		castigar	castigares	castigar	castigarmos	castigardes	castigaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín castigāre.

Verbo

castigar

1. Castigar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín castigāre.

Verbo

castigar

1. Castigar.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués castigar, do latín castigāre.

Verbo

castigar

1. Castigar.