vocación

Galego

• Etimoloxía: do latín vocatĭōne.

• Pronuncia: [bo.kaˈθjoŋ] (estándar), [bo.kaˈsjoŋ] (seseante) (AFI)

Substantivo feminino

vocación (sg: vocación; pl: vocacións)

1. Disposición natural cara a unha determinada actividade ou forma de vivir.
2. (Relixión) Inclinación á vida relixiosa ou ao ministerio sacerdotal.

Traducións

• Castelán: vocación ^(es).
• Francés: vocation ^(fr).
• Inglés: vocation ^(en).
• Italiano: vocazione ^(it).
• Portugués: vocação ^(pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín vocatĭōne.

Substantivo feminino

vocación (sg: vocación; pl: vocaciones)

1. Vocación (disposición natural cara a unha actividade).
2. (Relixión) Vocación (inclinación á vida relixiosa).