éxtase

Galego

• Etimoloxía: do latín extasis, do grego antigo ἔκστασις (ékstasis).

• Pronuncia: [ˈɛks.tɐ.sɪ] (AFI)

Substantivo feminino

éxtase (sg: éxtase; pl: éxtases)

1. Estado de ánimo embargado por un sentimento de admiración, alegría, etc, no que o individuo se atopa como fóra de sí e do mundo que o rodea.
2. Instante de claridade espiritual ou iluminación mística dunha persoa, preferentemente de tipo relixioso, máis tamén pode ser de tipo existencial ou filosófico.
   • Sinónimos: rapto.
3. Droga antidepresiva.
   • Sinónimos: MDMA.

Traducións

• Castelán: extasis ^(es)
• Francés: extase ^(fr)
• Inglés: ecstasy ^(en)
• Italiano: estasi ^(it)
• Portugués: êxtase ^(pt)