þrír
Islandés
- Etimoloxía: do nórdico antigo þrír, do protonórdico ᚦᚱᛁᛃᛟᛉ, do protoxermánico *þrīz, do protoindoeuropeo *tréyes.
- Pronuncia: /θriːr/ (AFI)
Número cardinal
þrír
- Tres.
Véxase tamén
Referencias
Taylor, Arnold R. (1990). Icelandic-English, English-Icelandic Dictionary (Hippocrene Concise Dictionary). p. 172. Hippocrene Books. ISBN 9780870528019.
Nórdico antigo
- Etimoloxía: do protonórdico ᚦᚱᛁᛃᛟᛉ, do protoxermánico *þrīz, do protoindoeuropeo *tréyes.
Número cardinal
þrír
- Tres.
Descendentes
- Danés: tre
- Feroés: tríggir
- Islandés: þrír
- Norn: trir
- Noruegués: tre, tri (arcaico)
- Sueco antigo: þrēr
- Sueco: tre