tri
Grafías semellantes: Tri , tri- |
Bretón
- Etimoloxía: do protobritónico *tri, do protocéltico *trīs, do protoindoeuropeo *tréyes.
- Pronuncia: /ˈtriː/ (AFI)
tri
- Tres.
Véxase tamén
Córnico
- Etimoloxía: do protobritónico *tri, do protocéltico *trīs, do protoindoeuropeo *tréyes.
tri
- Tres.
Variantes
Véxase tamén
Elfdaliano
- Etimoloxía: do nórdico antigo þrír, do protonórdico ᚦᚱᛁᛃᛟᛉ, do protoxermánico *þrīz, do protoindoeuropeo *tréyes.
tri
- Tres.
Véxase tamén
Eslovaco
- Etimoloxía: do protoeslavo *tri, do protoindoeuropeo *tréyes.
- Pronuncia: /ˈtri/ (AFI)
tri
- Tres.
Véxase tamén
Esloveno
- Etimoloxía: do protoeslavo *tri, do protoindoeuropeo *tréyes.
- Pronuncia: /tríː/ (AFI)
tri
- Tres.
Véxase tamén
Esperanto
- Pronuncia: /tri/ (AFI)
tri
- Tres.
Véxase tamén
Galés
- Etimoloxía: do protobritónico *tri, do protocéltico *trīs, do protoindoeuropeo *tréyes.
- Pronuncia: /triː/ (AFI)
tri
- Tres.
Observacións
- Tri emprégase só ante substantivos masculinos.
Termos relacionados
Véxase tamén
Ido
tri
- Tres.
Véxase tamén
Novial
tri
- Tres.
Véxase tamén
Siciliano
tri
- Tres.
Véxase tamén
Tok pisin
tri
- Tres.
Véxase tamén
Véneto
tri
- Tres.