Wunder

Alemán

• Etimoloxía: do alto alemán medio wunder, wunter, do alto alemán antigo wuntar, do protoxermánico *wundrą, do protoindoeuropeo *wenh₁-.

• Pronuncia: /ˈvʊndɐ/ (AFI)

• Escoitar: «Wunder» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo neutro

Wunder (sg: Wunder; pl: Wunder)

1. Marabilla.
2. Milagre.