noca

Galego

noca¹

• Etimoloxía: do latín medieval nucha (medula espiñal), do árabe nuhā', introducido polos médicos da Escola salernitana liderados por Constantino de Cartago (Constantinus Africanus), no século XI; o sentido moderno débese á influencia do árabe nuqra, introducido no século XIII polo mantuano Mateo Silvático (Matthaeus Silvaticus), que o empregou como nucra (nucrati locus, ubi collum craneo cogitur), e que tamén se ve en textos da época como nocra e nucra, substituíndose o significado medula por nucha, en latín científico, no século XVI, para designar a medula espiñal.

• Pronuncia: /ˈnɔ.ka/ (AFI)

Substantivo feminino

noca (sg: noca; pl: nocas)

1. Articulación dos dedos.
   • Exemplo: Dálle Deus pano ó que non ten nocas.
     
     
   • Sinónimos: coteno.
2. Parte posterior do pescozo.
   • Sinónimos: caluga (popular); nuca (culto).

noca²

• Etimoloxía: probablemente do árabe naqor (buguina).

• Pronuncia: /ˈnɔka̝/ (AFI)

Substantivo feminino

noca (sg: noca; pl: nocas)

1. Boi (crustáceo).