Gaspar

Galego

• Etimoloxía: do hebreo גזבר (gizbar).

• Pronuncia: [ɡasˈpaɾ] (AFI)

Nome propio

1. Definición impropia: nome propio masculino.

Traducións

Cognados de «Gaspar» noutras linguas.

Alemán: Kaspar (de). Alto sorabo: Kaspar (hsb). Castelán: Gaspar (es). Catalán: Gaspar (ca). Checo: Kašpar (cs). Croata: Gašpar (hr). Eslovaco: Gašpar (sk). Esperanto: Gasparo (eo). Estoniano: Kaspar (et). Feroés: Kaspar (fo). Finés: Caspar (fi). Francés: Gaspard (fr).

Húngaro: Gáspár (hu). Inglés: Jasper (en), Caspar (en), Casper (en). Italiano: Gaspare (it). Latín: Caspar (la). Neerlandés: Caspar (nl). Noruegués: Kaspar (no). Occitano: Gaspar (oc). Polaco: Kacper (pl). Portugués: Gaspar (pt). Sueco: Kaspar (sv).

Referencias

Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalizacion Linguistica.

Castelán

• Etimoloxía: do hebreo גזבר (gizbar).

Nome propio

Gaspar

1. Definición impropia: nome propio masculino, cognado co galego «Gaspar».

Catalán

• Etimoloxía: do hebreo גזבר (gizbar).

Nome propio

Gaspar

1. Definición impropia: nome propio masculino, cognado co galego «Gaspar».

Occitano

• Etimoloxía: do hebreo גזבר (gizbar).

Nome propio

Gaspar

1. Definición impropia: nome propio masculino, cognado co galego «Gaspar».

Portugués

• Etimoloxía: do hebreo גזבר (gizbar).

Nome propio

Gaspar

1. Definición impropia: nome propio masculino, cognado co galego «Gaspar».