aborrecer
Galego
- Etimoloxía: do latín abhorrescere.
- Pronuncia: /a.βo.reˈθeɾ/ (AFI)
transitivo (1-4) e pronominal (5-6)
- Sentir horror de algo ou de alguén.
- Repugnarlle a alguén algunha comida ou persoa.
- Abandonar os paxaros o niño por lle teren andado nel.
- Causar noxo ou enfado algo ou alguén.
- Desgustarse con alguén.
- Infectarse unha ferida.
Termos relacionados
Traducións
Conxugación
Verbo semirregular da 2ª conxugación
Infinitivo | aborrecer |
Xerundio | aborrecendo |
Participio | aborrecido, aborrecida, aborrecidos, aborrecidas |
1 Vostede(s) |
Castelán
aborrecer
Referencias
Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 7. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.
Portugués
aborrecer