antipatía

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἀντιπάθεια.

• Pronuncia: [ antipaˈtia̝ ] (AFI)

Substantivo feminino

antipatía (sg: antipatía; pl: antipatías)

1. Sentimento ou actitude de noxo que se lle ten a alguén ou a algo e que provoca distanciamento ou conflito.

Sinónimos

• animadversión, aversión, hostilidade, malquerenza, odio.

Antónimos

• afecto, amizade, benquerenza, cariño, paixón, simpatía.

Traducións

• Africáner: antipatie ^(af)
• Alemán: Abneigung ^(de), Antipathie ^(de), Wiederwillen ^(de), Wiederwille ^(de)
• Castelán: antipatía ^(es), aversión ^(es)
• Catalán: antipatia ^(ca)
• Checo: antipatie ^(cs), nechuť ^(cs), odpor ^(cs)
• Danés: modvilje ^(da)
• Esperanto: malsimpatio ^(eo)
• Francés: antipathie ^(fr)
• Frisón: antipaty ^(fy), mier ^(fy), tsjinsin ^(fy)
• Grego: αντιπάθεια ^(el)
• Húngaro: antipátia ^(hu), ellenszenv ^(hu)
• Ido: antipatio ^(io)
• Indonesio: antipati ^(id)
• Inglés: antipathy ^(en), aversion ^(en), dislike ^(en), repugnance ^(en)
• Italiano: antipatia ^(it), avversione ^(it), ripugnanza ^(it)
• Neerlandés: afkeer ^(nl), antipathie ^(nl), hekel ^(nl)
• Papiamento: antipatia ^(pap)
• Polaco: antypatia ^(pl)
• Portugués: antipatia ^(pt), ojeriza ^(pt), quezília ^(pt), repugnância ^(pt)
• Ruso: антипатия ^(ru)
• Sueco: antipati ^(sv)
• Vasco: ezinikusi ^(eu), antipatia ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo ἀντιπάθεια.

• Pronuncia: [ antipaˈtia̝ ] (AFI)

Substantivo feminino

antipatía (sg: antipatía; pl: antipatías)

1. Antipatía.