apoteose
Galego
Etimoloxía: do latín apotheōsis.
Pronuncia: /apoteˈɔse̝/ (AFI)
Substantivo feminino
apoteose (sg: apoteose; pl: apoteoses)
- Acción de elevar a alguén ao rango dos deuses.
- Por extensión, enxalzamento ou exaltación de alguén con loubanzas e honores.
- (Teatro) Culminación dalgunha escena de maneira espectacular.
- Mellor momento ou momento de maior entusiasmo no transcurso de algo.
Termos relacionados
Traducións
- Castelán: apoteosis (es).
- Inglés: apotheosis (en).
- Portugués: apoteose (pt)
- Africáner: apoteose (af)
- Alemán: Apotheose (de), Vergötterung (de), Vergöttlichung (de), Verherrlichung (de)
- Francés: apothéose (fr)
- Catalán: apoteosi (ca)
- Esperanto: apoteozo (eo)
- Grego: αποθέωση (el)
- Grego antigo: ἀποθέωσις (grc)
- Ido: apoteoso (io)
- Latín: apotheosis (la)
- Neerlandés: apotheose (nl), verheerlijking (nl), slotstuk (nl), slottaffereel (nl)
- Checo: apoteóza (cs), zbožštění (cs)
- Finés: apoteoosi (fi)
- Sueco: apoteos (sv)
- Danés: apoteose (da)
- Italiano: apoteosi (it)
- Vasco: apoteosi (eu)
- Estoniano: apoteoos (et)
Africáner
- Etimoloxía: do latín apotheōsis.
Substantivo
apoteose
Danés
- Etimoloxía: do latín apotheōsis.
Substantivo
apoteose
Portugués
- Etimoloxía: do latín apotheōsis.
Substantivo feminino
apoteose (sg: apoteose; pl: apoteoses)