maior
Galego
- Etimoloxía: do latín maior, -ōris.
- Pronuncia: /ma.'jo̯r/ (AFI)
maior (sg: maior; pl: maiores)
- Que supera a outro ou outros en calidade, idade, intensidade, etc.
- Exemplo: A súa pena non é maior ca a miña. A carga que eu levo é maior ca a que levas ti. Os nenos de meu irmán son maiores ca os meus
.
- Exemplo: A súa pena non é maior ca a miña. A carga que eu levo é maior ca a que levas ti. Os nenos de meu irmán son maiores ca os meus
- Que alcanza unha idade na que se pode exixir certa responsabilidade.
- Exemplo: Vós xa sodes maiores e debestes pensar o que faciades
.
- Exemplo: Vós xa sodes maiores e debestes pensar o que faciades
- De idade adulta ou de idade avanzada.
- Exemplo: Non vos comportedes como persoas maiores. A túa nai é xa maior e tes que coidala
.
- Exemplo: Non vos comportedes como persoas maiores. A túa nai é xa maior e tes que coidala
- Principal, que ten superior dignidade ou autoridade entre as persoas ou cousas do seu mesmo grupo.
- Exemplo: Sarxento maior
.
- Exemplo: Sarxento maior
- Que é importante.
- Exemplo: Esas son palabras maiores
.
- Exemplo: Esas son palabras maiores
- Oficial primeiro dunha secretaría ou oficina, especialmente o de cada unha das seccións do Consello de Estado, o das Cortes Xerais, e o primeiro xefe permanente de cada Ministerio.
- O terceiro dedo da man, entre o índice e o anular.
- {{exemplo|O maior é o máis grande de todos.
Substantivo masculino plural
- Persoas de idade adulta e, de modo especial, os antepasados.
- {{exemplo|Os maiores deberiamos escoitar máis os nenos. Os nosos maiores}.
Observacións
- Na 1ª acepción os seus sinónimos son meirande e mor, e o antónimo é menor.
- Na 2ª acepción pode referirse en concreto á maioría de idade.
- Na 3ª acepción seu sinónimo é grande, e seu antónimo, menor.
- Como substantivo masculino seu sinónimo é pai de todos. E tamén pode usarse como adxectivo masculino: dedo maior.