latín

Grafías semellantes:     Latin ,    latin

Galego

• Etimoloxía: do latín (lingua) latina.

• Pronuncia: [laˈtiŋ] (AFI)

Substantivo masculino

latín (sg: latín; pl: latíns)

1. Lingua indoeuropea falada no Lacio, rexión central de Italia, na antiga República Romana, desde o século IX a.C. e que, co Imperio Romano, foi introducida nos países conquistados, onde se instalou, e da que derivan as chamadas linguas románicas, como o galego, o portugués, o castelán, o catalán, o francés, o italiano o romanés, etc.
   • {{exemplo|Na Idade Media o latín era a lingua de cultura en Europa. Moitos termos científicos son tomados do latín.
2. (Figurado) Lingua particular e propia de determinados oficios, especialmente a dos canteiros e telleiros , utilizada con finalidade críptica e esotérica.
   • Exemplo: No latín dos canteiros o viño chámase "baiorte".

Sinónimos

• latín clásico

Termos relacionados

• latín científico
• latín eclesiástico
• latín medieval
• latín tardío
• latín vulgar
• latino
• Roma
• romano

Traducións

• Alemán: Latein ^(de)
• Castelán: latín ^(es)
• Catalán: llatí ^(ca)
• Esloveno: latinščina ^(sl)
• Francés: latin ^(fr)
• Inglés: Latin ^(en)
• Italiano: latino ^(it)
• Portugués: latim ^(pt)

Castelán

Substantivo masculino

latín (sg: latín; pl: latines)

1. Latín.