latín vulgar

Galego

• Etimoloxía: de latín e vulgar.

Locución substantiva masculina

latín vulgar (sg: latín vulgar; pl: latíns vulgares)

1. (Filoloxía) Variedade oral do latín que falaba o vulgo dos pobos romanizados, que, entre outras particularidades, se distinguía do clásico por ter unha sintaxe máis sinxela e usar voces ou expresións non empregadas neste.
   • Exemplo: Numerosas palabras do galego derivan do latín vulgar.

Termos relacionados

• latín
• latín clásico