indoeuropeo

Galego

• Etimoloxía: de indo- e europeo.

• Pronuncia: /iŋ.do̯.ew.ɾɔ.'pe.o̯/ (AFI)

Adxectivo

indoeuropeo (ms: indoeuropeo; mpl: indoeuropeos; fs: indoeuropea; fpl: indoeuropeas)

1. Pertencente ou relativo ao indoeuropeo ou ás linguas que o constitúen.
   • Exemplo: Léxico indoeuropeo. As linguas románicas, as xermánicas e as eslavas son indoeuropeas.
     
     
2. Pertenecente ou relativo á lingua indoeuropea.
   • Exemplo: A declinación indoeuropea.
     
     
3. Pertenecente ou relativo aos indoeuropeos.
   • Exemplo: A maioría da poboación de Europa é indoeuropea.
     
     
4. Dito dunha persoa ou dun pobo, que é falante do indoeuropeo ou dunha lingua deste grupo.
   • Exemplo: Todos os europeos, menos os húngaros, os estonios e os fineses somos falantes de linguas indoeuropeas.
     
     

Substantivo masculino

indoeuropeo

1. Grupo de linguas estendidas desde a India até Europa e, desde aí, a outros lugares do mundo.
2. Lingua hipotética da que derivarían ditas linguas.