constituír
Galego
- Etimoloxía: do latín constĭtŭĕre.
- Pronuncia: /kons.ti.tu.ˈiɾ/ (AFI)
constituír
- Crear ou dar existencia a certa cousa non material.
- Exemplo: Constituír un partido político. Constituíron unha sociedade deportiva.
- Exemplo: Constituír un partido político. Constituíron unha sociedade deportiva.
- Ser algo ou alguén a parte ou compoñente de algo que se expresa.
- Exemplo: Constitúen a asociación varios intelectuais.
- Exemplo: Constitúen a asociación varios intelectuais.
- Ser unha cousa aquilo que se expresa.
- Exemplo: A lingua constitúe a auténtica alma dun pobo. O Sol e os planetas constitúen o sistema solar.
- Exemplo: A lingua constitúe a auténtica alma dun pobo. O Sol e os planetas constitúen o sistema solar.
constiuírse
- Estar algo formado pola cousa ou cousas que se expresan.
- Exemplo: Unha máquina constitúese de varias pezas.
- Exemplo: Unha máquina constitúese de varias pezas.
- Formar certa cousa a partir doutras, pasar a ter existencia.
- Exemplo: Constituíuse un grupo de ecoloxistas.
- Exemplo: Constituíuse un grupo de ecoloxistas.
- Tomar unha obriga, cargo ou coidado.
- Exemplo: Constituíuse en fiador
.
- Exemplo: Constituíuse en fiador
- Dito dun tribunal, unha xunta, etc., reunirse.
- Exemplo: O Congreso dos Deputados constituirase mañá en sesión ordinaria.
- Exemplo: O Congreso dos Deputados constituirase mañá en sesión ordinaria.
Traducións
- Alemán: ausmachen (de), bilden (de)
- Castelán: constituir (es).
- Catalán: constituir (ca).
- Francés: constituer (fr).
- Inglés: constitute (en).
- Italiano: costituire (it).
- Portugués: constituir (pt).
Conxugación
Verbo semirregular da 3ª conxugación
Infinitivo | constituír |
Xerundio | constituíndo |
Participio | constituído, constituída, constituídos, constituídas |
1 Vostede(s) |