arco

Galego

• Etimoloxía: do latín arcus.

• Pronuncia: /ˈaɾko̝/ (AFI)

• Escoitar: «arco» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

arco (sg: arco; pl: arcos)

1. (Armas) Arma elaborada a partir dunha barra de material elástico amarrada por ambos extremos a unha corda que se utiliza para impulsar frechas.
2. (Matemáticas) Parte da circunferencia limitada por dous puntos.
3. (Arquitectura) Elemento que permite soster o peso dunha construción sobre un oco practicado nun muro ou sobre columnas exentas.
4. (Física) Descarga eléctrica que se forma entre dous eléctrodos colocados nunha atmosfera gasosa.
5. (Música) Vara utilizada para fretar os instrumentos musicais de corda.

Termos relacionados

• arco da vella.
• arco de triunfo.
• arco do peito.
• arco eléctrico, arco voltaico.

Traducións

• Alemán: Bogen ^(de).
• Castelán: arco ^(es).
• Esloveno: lok ^(sl).
• Francés: arc ^(fr) (1,2,3,4), archet ^(fr) (5).
• Inglés: arc ^(en).
• Italiano: arco ^(it).
• Portugués: arco ^(pt).

Castelán

Substantivo masculino

arco (sg: arco; pl: arcos)

1. Arco.

Italiano

• Escoitar: «arco» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

arco (sg: arco; pl: archi)

1. Arco.

Portugués

Substantivo masculino

arco (sg: arco; pl: arcos)

1. Arco.