asunto

Galego

• Etimoloxía: do latín assumptus, participio pasado de assumĕre, 'asumir', 'tomar'.

• Pronuncia: /a.'suŋ.to̯/ (AFI)

Substantivo masculino

asunto (sg: asunto; pl: asuntos)

1. Tema ou materia sobre a cal se está a falar.
   • Exemplo: Falamos de varios asuntos.
     
     
2. Tema ou argumento dunha obra literaria ou artística.
   • Exemplo: O asunto da novela é o desamor.
     
     
3. Negocio, ocupación ou quefacer.
   • Exemplo: Temos varios asuntos que resolver.
     
     

Traducións

• Castelán: asunto ^(es)