auñar

Galego

• Pronuncia: /auˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

auñar

1. Cravar nalgo as uñas.

Verbo intransitivo

auñar

1. Calcar un animal os seus pezuños nun terreo.
   • Sinónimos: uñar.

Traducións

• Asturiano: auñar ^(ast)

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	auñar
Xerundio	auñando
Participio	auñado, auñada, auñados, auñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aúño	aúñas	aúña	auñamos	auñades	aúñan
	Copretérito	auñaba	auñabas	auñaba	auñabamos	auñabades	auñaban
	Pretérito	auñei	auñaches	auñou	auñamos	auñastes	auñaron
	Antepretérito	auñara	auñaras	auñara	auñaramos	auñarades	auñaran
	Futuro	auñarei	auñarás	auñará	auñaremos	auñaredes	auñarán
	Pospretérito	auñaría	auñarías	auñaría	auñariamos	auñariades	auñarían
Modo Subxuntivo	Presente	aúñe	aúñes	aúñe	auñemos	auñedes	aúñen
	Pretérito	auñase	auñases	auñase	auñásemos	auñásedes	auñasen
	Futuro	auñar	auñares	auñar	auñarmos	auñardes	auñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aúña	aúñe1		auñade	aúñen1
	Negativo		aúñes	aúñe1		auñedes	aúñen1
Infinitivo conxugado		auñar	auñares	auñar	auñarmos	auñardes	auñaren

1 Vostede(s)