beatitude
Galego
Etimoloxía: do latín beātitūdĭne, beātitūdō ("felicidade"), de beātus ("feliz").
Pronuncia: /beatiˈtuðe̝/ (AFI)
Substantivo feminino
beatitude (sg: beatitude; pl: beatitudes)
- Benaventuranza eterna das almas cristiás.
- Felicidade total.
- Título que se lle dá ao papa e aos bispos.
Traducións
- Alemán: Seligkeit (de)
- Castelán: beatitud (es).
- Francés: béatitude (fr)
- Inglés: beatitude (en)
- Italiano: beatitudine (it)
- Polaco: błogosławieństwo (pl)
- Portugués: beatitude (pt)
Inglés
- Etimoloxía: do latín beātitūdĭne, beātitūdō ("felicidade"), de beātus ("feliz").
Substantivo
beatitude (sg: beatitude; pl: beatitudes)
Portugués
- Etimoloxía: do latín beātitūdĭne, beātitūdō ("felicidade"), de beātus ("feliz").
Substantivo feminino
beatitude (sg: beatitude; pl: beatitudes)