título

Galego

• Etimoloxía: do latín titŭlus.

• Pronuncia: /ˈti.tu.lo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

título (sg: título; pl: títulos)

1. Designación coa que se identifica unha obra literaria, científica ou artística.
   • Exemplo: Esta película está baseada na novela do mesmo título. O cadro leva o título gravado no marco.
     
     
2. (Dereito) Designación dos parágrafos dunha lei, código, etc.
   • Exemplo: Título preliminar
     
     .
3. Nome dunha profesión, grao ou categoría que unha persoa pode desempeñar despois de ter realizados e superados os correspondentes estudos.
   • Exemplo: Título de bacharel. Título de licenciado en medicina. Título de doutor en dereito.
     
     
4. Documento que acredita tal dereito.
   • Exemplo: O título de bacharel está asinado polo director e o secretario do instituto.
     
     
5. Tratamento de honra co que un rei, ou un príncipe reinante distingue a unha persoa, o cal se transmite aos seus sucesivos herdeiros máis directos.
   • Exemplo: Ten o título de conde
     
     .
6. (Dereito) Documento que acredita un dereito, en particular a posesión dun ben.
   • Exemplo: Título de propiedade dunha leira. Título de débeda pública
     
     .

Termos relacionados

a título de, titulación, titulado, titular, titularidade, titularse