acreditar

Galego

• Etimoloxía: de a-, crédito e -ar.

• Pronuncia: /a.kɾɛ.ðiˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

acreditar

1. Probar a autenticidade ou veracidade de algo.
   • Exemplo: O documento presentado ao tribunal acreditaba as súas declaracións.
     
     
2. Entregarlle a alguén os documentos necesarios para desempeñar unha misión.
   • Exemplo: O Goberno acreditouno como embaixador en Austria.
     
     

Verbo pronominal

acreditar

1. Lograr fama ou reputación.
   • Exemplo: A calidade dos produtos acreditou a nosa marca
     
     .

Termos relacionados

acreditábel, acreditable, acreditativo

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	acreditar
Xerundio	acreditando
Participio	acreditado, acreditada, acreditados, acreditadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	acredito	acreditas	acredita	acreditamos	acreditades	acreditan
	Copretérito	acreditaba	acreditabas	acreditaba	acreditabamos	acreditabades	acreditaban
	Pretérito	acreditei	acreditaches	acreditou	acreditamos	acreditastes	acreditaron
	Antepretérito	acreditara	acreditaras	acreditara	acreditaramos	acreditarades	acreditaran
	Futuro	acreditarei	acreditarás	acreditará	acreditaremos	acreditaredes	acreditarán
	Pospretérito	acreditaría	acreditarías	acreditaría	acreditariamos	acreditariades	acreditarían
Modo Subxuntivo	Presente	acredite	acredites	acredite	acreditemos	acreditedes	acrediten
	Pretérito	acreditase	acreditases	acreditase	acreditásemos	acreditásedes	acreditasen
	Futuro	acreditar	acreditares	acreditar	acreditarmos	acreditardes	acreditaren
Modo Imperativo	Afirmativo		acredita	acredite1	acreditemos	acreditade	acrediten1
	Negativo		acredites	acredite1	acreditemos	acreditedes	acrediten1
Infinitivo conxugado		acreditar	acreditares	acreditar	acreditarmos	acreditardes	acreditaren

1 Vostede(s)