beta

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo βῆτα.

• Pronuncia: [ˈbe.t̪ɐ] (AFI)

• Homófonos: veta.

Substantivo masculino

beta (sg: beta; pl: betas)

1. Segunda letra do alfabeto grego. Gráfase «Β» ou «β». Corresponde ao «b» do alfabeto galego e representa os fonema /b/.
2. Símbolo da segunda estrela máis brillante dunha constelación. Ex: póllux, (Beta xémine).
3. Símbolo numérico de valor 2.