blast

Inglés

• Etimoloxía: do inglés antigo blǣst.

• Pronuncia: /blæst/, /blɑ:st/ (AFI)

• Escoitar: «blast» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

blast (sg: blast; pl: blasts)

1. Airada, axada, raxada, refacho.
2. Lampo, refacho.
3. Chorro.
4. Estoupido, explosión.
5. Estalo, explosión.
6. Onda expansiva.
7. Toque [dun instrumento musical].

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
blast	blasts	blasted	blasted	blasting

Verbo transitivo

blast

1. Explotar, voar.
2. Cribar, furar, perforar.
3. Acometer, asaltar, atacar.