botelo

Galego

Substantivo masculino

botelo (sg: botelo; pl: botelos)

1. (Alimentación) Embutido, curado e afumado, feito con costela de porco picada, pemento e algúns outros condimentos (allo, pemento e sal), con que se enche tradicionalmente a tripa gorda ou ben o estómago do mesmo animal.
   • Termos relacionados: androlla

Traducións

• Castelán: botillo ^(es)
• Portugués: butelo ^(pt), botelo ^(pt)