brasileirismo

Galego

• Etimoloxía: de brasileiro + -ismo.

• Pronuncia: [ bɾasilejˈɾismo̝ ] (AFI)

Substantivo masculino

brasileirismo (sg: brasileirismo; pl: brasileirismos)

1. (Lingüística) Trazo característico da lingua portuguesa do Brasil, costume, modismo; pode ser fonolóxico, morfolóxico, sintáctico, lexical, estilístico; será rexional cando é propio dunha rexión; ou xeral cando é usado en todo o territorio brasileiro, sendo neste caso cando asume a característica de brasileirismo.
2. (Lingüística) Palabra ou locución propias do Brasil.
3. (Lingüística) Linguaxe propia dos brasileiros.
4. Carácter do que é brasileiro.
5. Sentimento nacional do brasileiro.

Traducións

• Castelán: brasilerismo ^(es).
• Portugués: brasileirismo ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: de brasileiro + -ismo.

Substantivo masculino

brasileirismo (sg: brasileirismo; pl: brasileirismos)

1. (Lingüística) Brasileirismo.
2. Carácter do que é brasileiro.
3. Sentimento nacional do brasileiro.

Sinónimos

• brasilidade