buril

Galego

• Pronuncia: [buˈɾil] (AFI)

Substantivo masculino

buril (sg: buril; pl: burís)

1. Ferramenta de ferro ou aceiro consistente nunha barra delgada terminada en punta e un mango para traballar a man a madeira, o metal...

Traducións

• Alemán: Grabstichel ^(de).
• Castelán: buril ^(es)
• Francés: burin ^(fr)
• Inglés: burin ^(en)
• Italiano: bulino ^(it)
• Portugués: buril ^(pt)
• Vasco: beran ^(eu)