camelo
Galego
- Etimoloxía: do latín camelus, do grego antigo κάμηλος 'kámēlos', tomado dalgunha lingua semita, quizais o hebreo antigo גמל 'gamal', en calquera caso do protosemita *gamal-.
- Pronuncia: [ kaˈmelo̝ ] (AFI)
camelo (ms: camelo; mpl: camelos; fs: camela; fpl: camelas)
- (Zooloxía) (Camelus spp.) Calquera de dúas especies de mamíferos ungulados nativos do Vello Mundo, adaptados á vida en hábitats moi secos. Almacenan nutrientes e líquido en protuberancias situadas no lombo (xibas), podendo sobrevivir sen beber varias semanas. Son empregados como animais de carga polos nativos desas rexións
- (Zooloxía) (Camelus bactrianus) En particular, a especie de camelo natural da Asia Central, distintiva por posuír dúas xibas, en contraposición ao dromedario (C. dromedarius), nativo do Norte de África e do Oriente Medio.
Traducións
De 1 (mamífero do xénero Camelus)
De 2 (especie Camelus bactrianus)
Portugués
- Etimoloxía: do proto-semita *gamal- ("devolver"; "compensar"), polo grego antigo κάμηλος ('kámêlos') e polo latín camelus.
camelo (sg: camelo; pl: camelos)