canela

Galego

canela¹

• Etimoloxía: do latín *cannella, diminutivo de canna, cana.

• Pronuncia: /kaˈnɛla̝/ (AFI)

Substantivo feminino

canela (sg: canela; pl: canelas)

1. (Anatomía) Óso longo que xunto co peroné forman o esqueleto da perna.
   • Sinónimos: tibia.
2. Parte inferior da perna entre o nocello e o xeonllo.
   • Exemplo: Xogando ao fútbol levou un golpe nas canelas.
     
     
3. Peza das máquinas de costura ou tecedoras onde se enrola o fío.

Traducións

tibia (óso)

Ver tibia.

parte inferior da perna

Alemán: Unterschenkel (de). Castelán: canilla (es). Esloveno: golen (sl). Inglés: shank (en). Italiano: stinco (it). Portugués: canela (pt).

canela²

• Pronuncia: /kaˈnɛla̝/ (AFI)

Substantivo feminino

canela (sg: canela; pl: canelas)

1. (Alimentación) (Botánica) Casca da caneleira ou árbore da canela (Cinnamomum verum), empregada para aromatizar e dar sabor á comida.
2. Cor café clara, como o da tona da caneleira, entre amarela e castaña.

Traducións

• Inglés: cinnamon ^(en)

Adxectivo

canela (sg: canela; pl: canelas)

1. Desta cor.