carotenoide

Galego

• Etimoloxía: do baixo latín carota (cenoria) que, á súa vez, é un préstamo do grego antigo καρωτόν, probabelmente derivado de κάρα (cabeza, rostro), e «-oide».

Substantivo masculino

carotenoide (sg: carotenoide; pl: carotenoides)

1. (Química orgánica e bioquímica) Nome xenérico dos hidrocarburos tetraterpénicos de 40 átomos de carbono, con varios enlaces duplos conxugados, que teñen o carácter de pigmentos e están amplamente difundidos na natureza.
   • Exemplo: Entre os principais carotenoides figuran a astaxantina, o caroteno, o licopeno e a xantofila.

Sinónimos

• carotinoide
• lipocromo

Observacións

• Moitas veces úsase carotenoide, impropiamente, como sinónimo de caroteno.

Termos relacionados

• caroteno