carotenoide
Galego
- Etimoloxía: do baixo latín carota (cenoria) que, á súa vez, é un préstamo do grego antigo καρωτόν, probabelmente derivado de κάρα (cabeza, rostro), e «-oide».
Substantivo masculino
carotenoide (sg: carotenoide; pl: carotenoides)
- (Química orgánica e bioquímica) Nome xenérico dos hidrocarburos tetraterpénicos de 40 átomos de carbono, con varios enlaces duplos conxugados, que teñen o carácter de pigmentos e están amplamente difundidos na natureza.
- Exemplo: Entre os principais carotenoides figuran a astaxantina, o caroteno, o licopeno e a xantofila.
Sinónimos
Observacións
- Moitas veces úsase carotenoide, impropiamente, como sinónimo de caroteno.