carotenoide

Galego

• Etimoloxía: do baixo latín carota (cenoria) que, á súa vez, é un préstamo do grego antigo καρωτόν, probabelmente derivado de κάρα (cabeza, rostro), e «-oide».

Substantivo masculino

carotenoide (sg: carotenoide; pl: carotenoides)

1. (Química orgánica e bioquímica) Nome xenérico dos hidrocarburos tetraterpénicos de 40 átomos de carbono, con varios enlaces duplos conxugados, que teñen o carácter de pigmentos e están amplamente difundidos na natureza.
   • Exemplo: Entre os principais carotenoides figuran a astaxantina, o caroteno, o licopeno e a xantofila.
     
     

Sinónimos

• carotinoide
• lipocromo

Observacións

• Moitas veces úsase carotenoide, impropiamente, como sinónimo de caroteno.

Termos relacionados

• caroteno

Traducións

• Alemán: Karotinoid ^(de), Carotinoid ^(de)
• Armenio: կարոտինոիդ ^(hy)
• Castelán: carotenoide ^(es)
• Catalán: carotenoide ^(ca)
• Eslovaco: karotenoid ^(sk)
• Finés: karotenoidi ^(fi)
• Francés: caroténoïde ^(fr)
• Grego: καροτενοειδή ^(el)
• Inglés: carotenoid ^(en)
• Italiano: carotenoide ^(it)
• Polaco: karotenoid ^(pl)
• Portugués: carotenoide ^(pt)
• Ruso: каротиноид ^(ru)
• Vasco: karotenoide ^(eu)
• Xaponés: カロテノイド ^(ja)