Galego

  •   Pronuncia: /kaskaˈβeʎo̝/ (AFI)

  Substantivo masculino

cascabello (sg: cascabello; pl: cascabellos)

  1. (Botánica) Envoltura delgada e fráxil dos grans de trigo, cebada, arroz, etc., ou a dura de certos froitos como as landras ou a améndoa.
    • Exemplo: O cascabello que ía quedando de moer os grans botabámolo nun saco á parte.

    • Sinónimos: cascabullo.
  2. Conxunto de fragmentos miúdos de pedra ou de calquera outra cousa dura.