chocallo

Galego

• Etimoloxía: de choca.

• Pronuncia: /t͡ʃoˈkaʎo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

chocallo (sg: chocallo; pl: chocallos)

1. Choca de pouco tamaño.
   • Exemplo: A boi vello, chocallo novo.
     
     
   • Sinónimos: chocarelo.
2. (Música) Campá sen badalo de tamaño pequeno fabricado en cobre, aceiro ou en aliaxe de aceiro. Percútese con baquetas de madeira especialmente deseñadas para este instrumento.

Termos relacionados

• percusión

Traducións

• Castelán: cencerro ^(es)
• Inglés: bell ^(en), cowbell ^(en), shaker ^(en)
• Portugués: chocalho ^(pt)
• Ruso: колокольчик ^(ru)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música