cicel

Galego

• Etimoloxía: variante do antigo cisel con influencia de pincel; do latín scisellu scindere ("fender").

• Pronuncia: /θiˈθɛl/ (AFI)

Substantivo masculino

cicel (sg: cicel; pl: ciceis)

1. Ferramenta apta para tallar, esculpir e repasar un material consistente para tal fin, axudado cun martelo.

Termos relacionados

• cicelado
• cicelador
• cicelar

Traducións

Alemán: Meißel (de) m Castelán: cincel (es) m Catalán: cisell (ca) m Chinés: 凿子 (zh) Finés: taltta (fi) Francés: ciseau (fr) m Inglés: chisel (en)

Italiano: cesello (it) m, scalpello (it) m Polaco: przecinacz (pl), dłuto (pl) Portugués: cinzel (pt) m Ruso: долото (ru) Sueco: mejsel (sv) Vasco: zizel (eu), trintxa (eu)