cilindro

Galego

Cilindro circular recto

• Etimoloxía: do latín cylindrus, e este do grego antigo κύλινδρος kúlindros.

• Pronuncia: /θi.ˈliŋ.dɾo̝/ ou /si.ˈliŋ.dɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cilindro
(sg: cilindro; pl: cilindros)

1. (Matemáticas) e (Xeometría) Corpo xeométrico orixinado pola revolución dun paralelogramo arredor dun dos seus lados.
2. Rolo con forma dunha barra grosa.
3. (Tecnoloxía) Peza dun motor, por onde se despraza un pistón.

Termos relacionados

• cilindrada
• cilindrar
• cilíndrico
• cilindro de extrusión
• cilindro urinario
• cilíndrico
• cilíndrico
• cilindroide

Traducións

• Alemán: Zylinder ^(de).
• Castelán: cilindro ^(es).
• Esloveno: valj ^(sl), cilinder ^(sl).
• Francés: cylindre ^(fr).
• Inglés: cylinder ^(en).
• Italiano: cilindro ^(it).
• Portugués: cilindro ^(pt).

Véxase tamén

Apéndice: Léxico da xeometría