cilindro
Galego
- Etimoloxía: do latín cylindrus, do grego antigo κύλινδρος (kúlindros).
- Pronuncia: /θiˈlindɾo̝/ (AFI)
cilindro ----
singular | plural |
cilindro | cilindros |
- (Matemáticas) (Xeometría) Corpo xeométrico orixinado pola revolución dun paralelogramo arredor dun dos seus lados.
- Rolo con forma dunha barra grosa.
- (Tecnoloxía) Peza dun motor, por onde se despraza un pistón.
Termos relacionados
- cilindrada
- cilindrar
- cilíndrico
- cilindroide
- cilindro recto: O que foi orixinado por un rectángulo.
- cilindro oblicuo: O que foi orixinado por un romboide.
- cilindro truncado: O que non ten as bases paralelas.
Traducións
- Alemán: Zylinder (de).
- Castelán: cilindro (es).
- Esloveno: valj (sl), cilinder (sl).
- Francés: cylindre (fr).
- Inglés: cylinder (en).
- Italiano: cilindro (it).
- Portugués: cilindro (pt).
Véxase tamén
Castelán
- Etimoloxía: do latín cylindrus, do grego antigo κύλινδρος (kúlindros).
cilindro (sg: cilindro; pl: cilindros)
Italiano
- Etimoloxía: do latín cylindrus, do grego antigo κύλινδρος (kúlindros).
cilindro (sg: cilindro; pl: cilindri)
Portugués
- Etimoloxía: do latín cylindrus, do grego antigo κύλινδρος (kúlindros).
cilindro (sg: cilindro; pl: cilindros)