clepto-

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo κλέπτης (kleptês, "ladrón") e κλέπτω ("roubar").

• Pronuncia: /klɛpto-/ (AFI)

Prefixo

clepto-

1. Definición impropia: Elemento de formación de palabras de orixe grega, usado na construción de termos cun significado de roubar, como en cleptobiose, cleptofobia, cleptófobo, cleptomanía, cleptómano, etc.

Traducións

• Francés: clepto- ^(fr)
• Inglés: klepto- ^(en)