corresponder
Galego
Pronuncia: /ko.res.ponˈðeɾ/ (AFI)
Verbo transitivo
- Estar algo nunha relación de identidade ou igualdade con outra que se expresa.
- Exemplo: A súa versión dos feitos corresponde á realidade
.
- Exemplo: A súa versión dos feitos corresponde á realidade
- Ser algo do interese, obriga, pertenza, etc., da persoa que se expresa.
- Exemplo: Agora correspóndeme entrar a min. Dáme a parte dos cartos que me corresponde. A ti non che corresponde opinar neste asunto.
- Algo ser propio de ou para o sitio que se expresa ou da época, tendencia etc., que se expresan
.- Exemplo: Eses cadros corresponden á "época azul" de Picasso. Uns sucesos que corresponden á época da ditadura
.
- Exemplo: Eses cadros corresponden á "época azul" de Picasso. Uns sucesos que corresponden á época da ditadura
- Dar ou facer algo como resposta a un sentimento, a un aceno ou a outra cousa xa recibida.
- Exemplo: Correspondeu cun agasallo ao favor que lle fixo. Correspondín ao seu saúdo cunha sonrisa.
- Exemplo: Correspondeu cun agasallo ao favor que lle fixo. Correspondín ao seu saúdo cunha sonrisa.
Observacións
- Na 2ª acepción son sinónimos tocar, pertencer, atanguer, atinxir, concernir, incumbir.
- Na 3ª acepción é sinónimo pertencer.
Verbo pronominal
- Estar unha cousa en relación de igualdade ou identidade con outra que se expresa.
- Exemplo: A práctica non se corresponde coa teoría
.
- Exemplo: A práctica non se corresponde coa teoría