cotèl

Occitano

• Etimoloxía: do latín cultellus, diminutivo de culter.

• Pronuncia: /kuˈtɛl/ (AFI)

• Escoitar: «cotèl» (Languedoc) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

couteau (sg: cotèl; pl: cotèls)

1. (Languedociano) Coitelo.

Variantes

• cotèth (gascón)
• cotèu (provenzal)
• coteu (lemosino)