culminante

Galego

• Etimoloxía: do latín tardío culmĭnans, -antis.

• Pronuncia: /kul.mi.ˈnaŋ.te̯/ (AFI)

Adxectivo

culminante (sg: culminate; pl: culminates)

1. Que está no máis alto dun monte, edificio, etc.
   • Exemplo: Escalanos os picos culminantes dos Pireneos.
     
     
2. Dito duna cousa, que é a principal ou máis importante de algo.
   • Exemplo: O momento culminante das festas da cidade son os fogos de artificio acuáticos.
     
     
3. (Astronomía) Dito dun punto, que é o máis alto en que pode encontrarse un astro sobre o horizonte.
   • Exemplo: O punto culminante de Xúpiter.