deflagración

Galego

• Etimoloxía: do latín dēflāgrātiō, dēflāgrātiōnis, derivado de deflāgrō, deflāgrāre (arder até consumirse), á súa vez de flāgrō, flāgrāre (arder).

• Pronuncia: /deflaɣɾaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

deflagración (sg: deflagración; pl: deflagracións)

1. Acción ou efecto de deflagrar (arder unha substancia subitamente con chama e sen explosión).
2. Física) Proceso de combustión rápida e intensa, en particular a que se estende de modo subsónico e por condución térmica.

Traducións

• Alemán: Verpuffung ^(de), Deflagration ^(de)
• Castelán: deflagración ^(es)
• Catalán: deflagració ^(ca)
• Francés: déflagration ^(fr)
• Inglés: deflagration ^(en)
• Italiano: deflagrazione ^(it)
• Portugués: deflagração ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín dēflāgrātiō, dēflāgrātiōnis, derivado de deflāgrō, deflāgrāre (arder até consumirse), á súa vez de flāgrō, flāgrāre (arder).

Substantivo feminino

deflagración (sg: deflagración; pl: deflagraciones)

1. Deflagración.