Galego

  Substantivo masculino

envés m (sg. / pl. envés)

  1. Cara inferior da lámina ou limbo da folla dunha planta, en contraposición coa face, a cara inferior da folla. A epiderme do envés é diferente da da face, presenta unha cutícula máis fina, maior número de estomas e, cando a folla os ten, maior número de tricomas (pelos epidérmicos). Adoita ser dunha cor máis clara cá face.
  2. Por ext. Lado ou cara menos brillante, menos perfecta, de certos obxectos, teas, etc., que non está á vista.