escriba

Galego

O escriba sentado (Museo do Louvre)

• Etimoloxía: do latín scriba.

• Pronuncia: /es.ˈkɾi.βa/ (AFI)

Substantivo

escriba (sg: escriba; pl: escribas)

1. Un escriba era o copista ou amanuense da antigüidade e, para os antigos xudeus era o copista das Sagradas Escrituras e, posteriormente, mesmo doutor e intérprete da lei xudaica.
   • Exemplo: Os escribas transcribían as sagradas escrituras
     
     .
2. Amanuense.