espadela

Galego

Substantivo feminino

Sobre a mesa, a "espadela"; á súa esquerda, en pé, a "espadeleira".

• Etimoloxía: De espada.

1. Utensilio de madeira con forma de macheta co que se golpean os feixes de liño colocados sobre o espadeleiro, para rompe-la casca e separa-la fibra.
   • Sinónimos: afita, espada, mazote, tascón, tosca.
2. Fase da transformación do liño que consiste en golpear coa espadela os feixes de liño.
   • Sinónimos: espadelada.
3. Peza do tear, con 24 buratos, que serve para para que os fíos non de enleen.

Termos relacionados

• espadelar

Traducións

• Castelán: espadilla (es)