espada
Galego
Pronuncia: [ es.ˈpa.ða ] (AFI)
Substantivo feminino
espada (sg: espada; pl: espadas)
- (Armas) Arma branca que consiste nunha folla de metal longa, aguda e cortante; con empuñadura.
- Un dos catro paus da baralla española.
- Neste sentido emprégase en plural.
- Calquera das cartas do pau das espadas.
- Especialidade de esgrima.
- En tauromaquia, toureiro que se especializa en matar os touros cunha espada.
- (Zooloxía) Peixe espada.
Traducións
- Alemán: Degen (de), Schwert (de)
- Castelán: espada (es)
- Catalán: espasa (ca)
- Francés: épée (fr)
- Hebreo: חרב (he)
- Inglés: sword (en)
- Italiano: spada (it)
- Manés: cliwe (gv)
- Neerlandés: zwaard (nl)
- Polaco: miecz (pl)
- Portugués: espada (pt)
- Ruso: меч (ru)
- Vasco: ezpata (eu)
Castelán
- Pronuncia: [ es.ˈpa.ða ] (AFI)
Substantivo feminino
espada (sg: espada; pl: espadas)
Termos relacionados
- espada de Damocles
- espada de doble filo
- espada de Orión
- a capa y espada
- con la espada desenvainada
- entre la espada y la pared
- pez espada
- quedarse a espadas
Portugués
- Pronuncia: [ es.ˈpa.ða ] (AFI)
Substantivo feminino
espada (sg: espada; pl: espadas)
Termos relacionados
- peixe-espada
- entre a espada e a parede
- estar entre a cruz e a espada: estar nub dilema, nunha situación desesperada onde non hai saída aparente.
- espada flamejante: espada para ritos cuxa lámina lembra unha espada de fogo, como as usadas polos querubíns.
- espada de torneio: espada que non posúe fío nin punta.
- passar à espada: matar coa espada.
- (dita por un home) eu sou espada: eu non son homosexual.