esperto

Galego

• Etimoloxía: do latín vulgar expertus, e este do latín experrectus, participio de expergisci, 'espertarse'.

• Pronuncia: /es.'pɛɾ.to̯/ (AFI)

Adxectivo

esperto
(ms: esperto; mpl: espertos; fs: esperta; fpl: espertas)

1. Que ten o entendemento moi agudo, que fai moi ben as cousas.