faro

Galego

A Torre de Hércules na Coruña

• Etimoloxía: do latín pharus, e este do grego antigo φάρος pháros, de Φάρος Pháros 'Faro', illa cercana ao porto de Alexandría, na que se construíu o máis famoso faro da Antiguídade.

• Pronuncia: /'fa.ɾo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

faro (sg: faro; pl: faros)

1. Torre dotada modernamente dun foco potente, cun facho de luz visible a quilómetros de distancia, co obxecto de axudar á navegación marítima.
   • Exemplo: O faro máis antigo de España é a Torre de Hércules.
     
     
2. Proxector de luz que levan os automóbiles na parte dianteira.
   • Exemplo: Cando hai moito tráfico hai que poñer os faros de luz curta, para non deslumbrar.
     
     
3. Aquilo que da luz nun asunto, e que serve de guía para a intelixencia ou a conduta.
   • Exemplo: O noso profesor de educación física é un faro que nos guía a todos.
     
     

Véxase tamén

• fanal
• farol
• foco
• lámpada
• linterna
• luz

Castelán

Substantivo masculino

1. Faro.

Italiano

Substantivo masculino

faro

1. Faro.

Portugués

Substantivo masculino

faro

1. Faro.