Inglés

  •   Pronuncia: /ˈfɔ:rfət/, /ˈfɔ:fɪt/ (AFI)

  Substantivo

forfeit (sg: forfeit; pl: forfeits)

  1. Castigo, multa, penalización, sanción.
presente presente
(3ª persoa)
pretérito participio xerundio
forfeit forfeits forfeited forfeited forfeiting

  Verbo transitivo

forfeit

  1. Perder o dereito a.
  2. Perder.
  3. (Naipes) Saltar a quenda dun mesmo.