grecorromano

Galego

• Etimoloxía: de romano e o prefixo greco-.

• Pronuncia: /ɡɾɛkoroˈmano̝/ (AFI)

Adxectivo

grecorromano (ms: grecorromano; mpl: grecorromanos; fs: grecorromana; fpl: grecorromanas)

1. Relativo ou pertencente ás manifestacións do grego e do romano da época clásica.

Sinónimos

• grecolatino

Termos relacionados

• loita grecorromana

Traducións

• Alemán: griechisch-römisch ^(de)
• Armenio: հունահռոմեական ^(hy), հունա-հռոմեական ^(hy)
• Bretón: gresian-latin ^(br)
• Castelán: grecorromano ^(es), grecolatino ^(es)
• Catalán: grecoromà ^(ca)
• Chinés: 希臘羅馬 ^(cmn), 希腊罗马 ^(cmn)
• Eslovaco: gréckorímsky ^(sk)
• Finés: kreikkalais-roomalainen ^(fi)
• Francés: gréco-romain ^(fr), grécoromain ^(fr), gréco-latin ^(fr), grécolatin ^(fr)
• Grego: ελληνορωμαϊκός ^(el)
• Inglés: Greco-Roman ^(en), Graeco-Roman ^(en)
• Irlandés: Gréag-Rómhánach ^(ga)
• Italiano: greco-romano ^(it), grecoromano ^(it)
• Polaco: grecko-rzymski ^(pl)
• Portugués: greco-romano ^(pt)
• Ruso: греко-римский ^(ru)
• Sueco: grekisk-romersk ^(sv)
• Xaponés: グレコローマン ^(ja)
• Xeorxiano: გრეკო-რომაული ^(ka), ბერძნულ-რომაული ^(ka)