habilitación

Galego

• Etimoloxía: de «habilitar».

• Pronuncia: /aβilitaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

habilitación (sg: habilitación; pl: habilitacións)

1. Acción ou efecto de habilitar.
2. Autorización dada a un funcionario ou organismo para que faga determinadas funcións especiais.
3. Cargo de habilitado.
4. Oficina do habilitado.

Termos relacionados

• habilitación xudicial

Traducións

• Alemán: Befähigung ^(de), Berechtigung ^(de), Ermächtigung ^(de), Zahlmeisteramt ^(de), Zahlmeisterei ^(de), Habilitation ^(de)
• Castelán: habilitación ^(es).
• Chinés: 资格 ^(zh)
• Francés: habilitation ^(fr)
• Inglés: qualification ^(en)
• Italiano: qualifica ^(it), abilitazione ^(it)
• Portugués: habilitação ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

habilitación (sg: habilitación; pl: habilitaciones)

1. Habilitación.