hospicio

Galego

• Etimoloxía: do latín hospitium, 'acción de acoller'.

• Pronuncia: /os.ˈpi.θjo/ ou /os.ˈpi.sjo/ (AFI)

Substantivo masculino

hospicio (sg: hospicio; pl: hospicios)

1. Establecemento público en que se acolle e se da mantemento e educación a nenos orfos, abandoados polos pais ou pobres.
   • Exemplo: Viviu nun hospicio desde que naceu até os catro anos, e despois adoptouno unha familia.
     
     

Sinónimos

orfanato